Τα πουλιά είναι γνωστό ότι είναι ενεργά κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου.
Μερικά για να γλυτώσουν τους κρύους χειμώνες της Ευρώπης αποδημούν στην Αφρική, όπως τα χελιδόνια και τ’ Αηδόνια, ενώ πολλά άλλα παραμένουν όπως ο Τρυποφράχτης και οι Παπαδίτσες. Άλλα ακόμη κατεβαίνουν από το Βορρά προς το Νότο για να περάσουν το χειμώνα τους στην Ελλάδα και σε άλλες μεσογειακές χώρες, όπως είναι πολλοί Κοκκινολαίμηδες, Σπίνοι, αλλά και Κοτσύφια.
Όλα αυτά τα είδη είναι προσαρμοσμένα με το πυκνό πτέρωμα τους για να αντέχουν τους κρύους μήνες του χειμώνα. Παρ’ όλα αυτά οι χαμηλές θερμοκρασίες αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για τη ζωή των πουλιών. Όταν πέφτει το χιόνι ή όταν τα πάντα παγώνουν, ειδικά τη νύχτα τα μικρά πουλιά κινδυνεύουν να χαθούν.
Το καλύτερο σύστημα για να κερδίσει κάποιος το κρύο είναι η τροφή. Μ’ αυτή γίνονται οι καύσεις και ο μεταβολισμός του σώματος. Το κρύο συμπίπτει το χειμώνα με τη γενική έλλειψη τροφής. Τα περισσότερα είδη εντόμων λείπουν. Γι’ αυτό τα πουλιά το χειμώνα, εκτιμούν ιδιαίτερα την προσφορά τροφής από την πλευρά μας.
Η ταΐστρα είναι απλά η κατασκευή ή εκείνος ο χώρος, που πάνω ή μέσα σ’ αυτή αφήνουμε τη χειμωνιάτικη βοήθεια μας.
Μπορεί να είναι απλές κατασκευές, σύνθετες, με ξύλο, με πλαστικό ή άλλα υλικά, ανοιχτές από πάνω, σκεπαστές, διχτυωτές
Μπορεί να κρέμονται από κάποιο τοίχο, ή δένδρο, να ακουμπούν πάνω σε ξύλινο στύλο που έχουμε «φυτέψει» στο χώμα.
Ότι σχήμα και αν έχουν οι ταϊστρες τετράγωνες, στρογγυλές, ανοιχτές, σκεπαστές, από ξύλο, πλαστικό, ή άλλο υλικό όλες κάνουν χαρούμενους τους φτερωτούς μας φίλους.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα πολλά πουλιά πεθαίνουν από την πείνα. Έτσι, όταν βρουν ταΐστρα σε κάποιο κήπο, είναι σαν να προσκαλούνται σε ένα «πλούσιο φαγοπότι». Πέφτουν πάνω της με μεγάλο ενθουσιασμό, αφήνοντας κατά μέρος τους ενδοιασμούς και τους φόβους που θα είχαν σε άλλες εποχές. Οι ταϊστρες βοηθούν πολύ τα πουλιά τη χειμωνιάτικη περίοδο να ξεπεράσουν αυτή τη δύσκολη εποχή.
Η τροφή πάνω στις ταϊστρες πρέπει να έχει μεγάλη ποικιλία, αν θέλουμε να τραβήξουμε την προσοχή όσο το δυνατόν περισσότερων εντομοφάγων και σποροφάγων ειδών.
Οι ταϊστρες πρέπει να είναι γεμάτες, μόνο τη χειμερινή περίοδο, και ειδικά τους μήνες Νοέμβριο, Δεκέμβριο, Ιανουάριο και Φεβρουάριο, γιατί τα πουλιά τους υπόλοιπους μήνες βρίσκουν εύκολα την τροφή τους στη φύση.
Καλό δε είναι να τοποθετούνται 2-3 μέτρα μακριά από τους θάμνους, έτσι ώστε τα πουλιά που είναι κρυμμένα μέσα σε αυτούς να μπορούν να παρατηρούν το γύρω περιβάλλον πριν βγουν για φαγητό.
Τα πουλιά που συνήθως επισκέπτονται τις ταϊστρες είναι: η Γαλαζοπαπαδίτσα, ο Καλόγερος, ο Κλειδωνάς η Καρδερίνα, ο Σπίνος, ο Μαυροτσιροβάκος, ο Κοκκινολαίμης, ο Τρυποφράχτης, ο Σπουργίτης, η Δεκαοχτούρα, ο Φλώρος κ.α.

ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ: ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ
Ξερό ψωμί (λίγο βρεγμένο).
Φρέσκα φρούτα (μήλα, αχλάδια, πορτοκάλια, μπανάνες, σταφύλια, κυδώνια)
Ξηρά φρούτα (φιστίκια, φουντούκια, αμύγδαλα, σταφίδα σουλτανίνα, καρύδια, σύκα (ξηρά), βερίκοκα (ξηρά)
Σπόροι από μήλα, καρπούζια, πεπόνια, κολοκύθες
Σπόρους από άγρια φυτά
Ψίχουλα από γλυκά και κέικ.
Τρίμματα από γλυκά τυριά. Όχι αλμυρά και πικάντικα.
Λίγο κιμά, κοκαλάκια με λίγο κρέας.
Βραστές πατάτες με τις φλούδες
Ρύζι και μακαρόνια βραστά
Μείγμα από ηλιόσπορους, σκαργιόλα, κεχρί, κανναβούρι, ρύζι και καλαμπόκι σπασμένο.
Υπολείμματα από την κουζίνα μας φθάνει να μην είναι αλμυρά και πικάντικα.