Στην Ελλάδα φωλιάζουν πέντε είδη Χελιδονιών, που ανήκουν στην οικογένεια Hirundinidae. Όλα είναι αποδημητικά και έρχονται την άνοιξη να φωλιάσουν, ενώ το φθινόπωρο παίρνουν πάλι το δρόμο της επιστροφής για να ξεχειμωνιάσουν στην Αφρική. Μόνο ένα μέρος του πληθυσμού του Βραχοχελίδονου ή Πετροχελίδονου (Ptyhoprogne rupestis) δεν αποδημεί αλλά ξεχειμωνιάζει στην Κεντρική Ελλάδα και την Πελοπόννησο.
Τα πέντε είδη είναι: το Οχθοχελίδονο (Riparia riparia), το Βραχοχελίδονο (Delichon urbica), το Δενδροχελίδονο (Hirundo daurica) και το Χελιδόνι ή Σταβλοχελίδονο (Hirundo tustica). Το Σταβλοχελιδόνι κάθε χρόνο πετάει πάνω από 10.000 χιλιόμετρα για να μας φέρει το γλυκό μήνυμα του ερχομού της άνοιξης.
Τη «συνοικία των θεών», την Πλάκα, δεν την λάτρεψαν μόνο οι αρχαίοι μας πρόγονοι και οι ρομαντικοί της Αθήνας. Τη λατρεύουν και τα Σταβλοχελίδονα, που τη διαλέγουν για να χτίσουν τις φωλιές τους κάθε άνοιξη. Φτάνουν στο τελευταίο δεκαήμερο του Μαρτίου. Το πρώτο χελιδόνι για το 2009 το είδαμε στις 16 Μαρτίου (1 άτομο) πετούσε μόνο του πάνω από την Πλάκα. Στις 22 Μαρτίου υπήρχε μεγάλο πέρασμα χελιδονιών από το λόφο του Φιλοπάππου. Στις 23 Μαρτίου τα χελιδόνια πετούσαν στην Πλάκα στου Μακρυγιάννη και την Ακρόπολη. Επίσης στις 23 Μαρτίου τα πρώτα χελιδόνια επισκέφθηκαν τις φωλιές τους στην οδό Βύρωνος αλλά και τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου (φωλιά Μεροπείου). Η Πλάκα υποδέχεται τα Χελιδόνια στις οδούς Κυδαθηναίων, Βύρωνος, Αφροδίτης, Τσάτσου, Απόλλωνος, Τριπόδων, Σελλεϋ, Διόνυσίου Αρεοπαγίτου, Λυσικράτους, Αδριανού, Αστερίου, Πανδρόσου, Σωτήρος, Νίκης κ.α. Τα χελιδόνια επιστρέφουν κάθε χρόνο στις ίδιες φωλιές και τις επιδιορθώνουν. Σε περίπτωση όμως που δεν υπάρχουν, φτιάχνουν καινούργιες στην ίδια περιοχή. Φτιάχνουν τις φωλιές τους στη ΝΑ πλευρά της Πλάκας, κοντά στο Ζάππειο, στον Εθνικό Κήπο, το Ολύμπιο, του Μακρυγιάννη και στις παρυφές της Ακρόπολης, όπου βρίσκουν ευκολότερα την τροφή τους, δηλαδή, τα έντομα (αεροπλαγκτόν).
Αυτό το είδος των Χελιδονιών συναντάται κυρίως σε αγροτικές περιοχές και στους στάβλους -από εκεί και το όνομά του- και η προτίμησή του για την όμορφη γειτονιά της Αθήνας δίνει μια ξεχωριστή νότα χαράς στους κατοίκους της περιοχής. Το αξιοσημείωτο είναι ότι φτιάχνουν τις φωλιές τους σε πολυσύχναστους δρόμους, κάτι που εξηγείται με δύο τρόπους. Είναι ζήτημα στρατηγικής για επιβίωση, μια που δυσκολότερα θα καταστραφεί η φωλιά τους εκεί από ότι σε ένα ερημικό σημείο. Δείχνει ίσως, ότι είναι ανθρωπόφιλα και ότι έχουν μεγάλη αγάπη και προτίμηση για τον άνθρωπο. Ένα ακόμα από τα αξιοπερίεργα της ιστορίας είναι ότι τα χελιδόνια φτιάχνουν τις φωλιές τους μόνο κάτω από τα μπαλκόνια των νεοκλασικών σπιτιών και όχι στις πολυκατοικίες της περιοχής. Η πιθανότερη εξήγηση είναι πως τα μπαλκόνια αυτά προσφέρουν μεγαλύτερη προστασία από τους αέρηδες. Η είσοδος της φωλιάς τους τις περισσότερες φορές βλέπει πάντα προς το νότο έτσι ώστε να καλύπτονται από τον κρύο βορρά.