Στην Αυστραλία, υπάρχει ένα πουλί που μιμείται τους βατράχους, τον αέρα και άλλους θορύβους. Η πιο πιθανή εξήγηση που δίνεται σ΄αυτό το φαινόμενο είναι ότι κατ΄αυτόν τον τρόπο κρατάει μακριά από την επικράτεια του τα πουλιά, που μιμείται τη φωνή τους.
Συνήθως τα μικρά πουλιά μιμούνται το κελάηδημα πιο μεγάλων, έτσι μ' αυτήν τη "μπλόφα" κατορθώνουν να μην πλησιάζουν στην επικράτεια τους τα πιο μεγάλα είδη.
Ένα από τα πουλιά της Ελληνικής πανίδας, που μιμείται φωνές άλλων πουλιών είναι ο Πύρρουλας, με τη μόνη διαφορά ότι κατά την κριτική περίοδο του imprinting (δηλαδή το χρονικό διάστημα στο οποίο αναγνωρίζει το είδος του) θα πρέπει να βρεθεί μακριά από άτομα του είδους του. Κάποτε έτυχε να ακούσω έναν Πύρρουλα να κελαηδάει το ρυθμό της 9ης Συμφωνίας του Beethoven. Ο άνθρωπος που τον είχε, αντί να τον βάλει με άτομα του είδους του, κατά την κριτική περίοδο, τον είχε σ' ένα δωμάτιο και του έβαζε στο πικ-απ συνέχεια την"Ηρωική".
Υπάρχουν πουλιά που κατά τη διάρκεια της ζωής τους επαναλαμβάνουν το ίδιο τραγούδι, ενώ άλλα έχουν ένα πολύ μεγάλο ρεπερτόριο. Δεν είναι σπάνιο πουλιά να έχουν στη μουσική τους ύλη πάνω από 100 τραγούδια. Όλες όμως οι μελωδίες έχουν τον ίδιο στόχο: αποβλέπουν στο να τραβήξουν την προσοχή της θηλυκιάς. Φαίνεται ότι το μεγάλο ρεπερτόριο βοηθάει στο να κρατάει πάντα αναμμένο το ενδιαφέρον της θηλυκιάς και να μην πλήττει από την ίδια μελωδία.
Όλοι μας ξέρουμε το Τρυποφράχτη (Troglodytes troglodytes). Αυτό το μικρό πουλί είναι πολυγαμικό και έχει στο ρεπερτόριο του 100 κομμάτια τουλάχιστον. Καθένα για να τραβάει και μια διαφορετική θηλυκιά. Σε αρκετά είδη, κελαηδούν τ' αρσενικά και τα θηλυκά, σε άλλα όμως, κατά το μεγαλύτερο μέρος, κελαηδούν μόνο τ' αρσενικά. Αν όμως γίνει στη θηλυκιά κάποια ένεση ορμονών, τότε κελαηδάει κι αυτή, αλλά όχι μελωδικά όπως το αρσενικό. Ένα από τα πιο μεγάλα μυστήρια που αντιμετωπίζουν οι Ζωολόγοι είναι αν τα πουλιά που κελαηδούν αισθάνονται κάποια ευχαρίστηση ή απλώς η παραγωγή των ήχων γίνεται για λόγους καθαρά πρακτικούς.
Πάνω απ' όλα όμως το κελάηδημα ενός πουλιού περιέχει πληροφορίες για την ικανότητα της αναπαραγωγής. Ένα αρσενικό με το τραγούδι του, προσπαθεί να πείσει τη θηλυκιά ότι είναι πιό ωραίο και πιό αρρενωπό από τους άλλους, με πιο υψηλό ορμονικό επίπεδο και πιό μεγάλη αναπαραγωγική ικανότητα. Αυτό φυσικά έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη θηλυκιά, η οποία πρέπει να διαλέξει έναν από τους πολλούς που της κάνουν "καντάδα"
Αν έχουμε δύο πουλιά του ίδιου είδους, που μεγάλωναν στο ίδιο περιβάλλον, θα δούμε ότι ακόμη και σ' αυτά το κελάηδημα διαφέρει. Καθένα δίνει στο τραγούδι του κάτι προσωπικό.
Πουλιά που ανήκουν στο ίδιο είδος, αλλά σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές, κελαηδούν με διαφορετικό τρόπο. Μπορούμε να πούμε ότι χρησιμοποιούν διαλέκτους (π. χ. τα πουλιά της Κρήτης "μιλάνε" κρητικά, της Θράκης θρακιώτικα κ.λ.π.).
Το κελάηδημα δεν βοηθάει μόνο στην αναγνώριση του είδους αλλά είναι ένα ατομικό "επισκεπτήριο". Σαν να λέει "εδώ κελαηδάει π. χ. ο Κοκκινολαίμης, που έχει κόκκινο λαιμό, μεγάλο ράμφος και ουρά κοντή. Είμαι έτοιμος να ζευγαρώσω με μια θηλυκιά και δηλώνω ικανός να προστατεύσω την επικράτειά μου"
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Ο "παράδεισος" της Ακρόπολης
Πριν από 13 χρόνια
