ΔΑΚΤΥΛΙΩΣΗ: ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΗΜΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ




Posted by Picasa
Mιά βασική μέθοδος για τη μελέτη της αποδημίας των πουλιών είναι η
δακτυλίωση. Το 1740 ο Johann Leonhard Frisch, από το Βερολίνο,
έδεσε κόκκινη κλωστή στα πόδια μερικών χελιδονιών πριν αναχωρήσουν
για τη φθινοπωρινή αποδημία τους. Ο πρώτος όμως δακτυλιωτής ήταν ο
Αμερικανός John James Audubon. Δύο από τους νεαρούς Μυγοχάφτες
που είχε δακτυλιώσει με ασημένιο σύρμα γύρισαν και τον επόμενο χρόνο.
Το 1889, ο Δανός ορνιθολόγος H.C.C. Mortensen δακτυλίωσε 164 Ψαρόνια
(Sturnus vulgaris) με δακτυλίδια από τσίγκο, που πάνω έφεραν το έτος
και την τοποθεσία της δακτυλίωσης, ενώ το 1902 επιχείρησε το ίδιο ο
Paul Bartsch, από την Ουάσιγκτον, που δακτυλίωσε με δακτυλίδια τα οποία
έγραφαν επάνω "να επιστραφεί στο Smithsonian Institution".
Ο Bartsch έλαβε δύο δακτυλίδια, το ένα απ' την Κούβα και το άλλο απ' το
Τορόντο.
Σήμερα η δακτυλίωση ("Banding" στην Αμερική και "Ringing" στην
Ευρώπη ) είναι αρκετά αναπτυγμένη σε όλες τις ηπείρους, ακόμη και στην
Ανταρκτική.
Τα πουλιά πιάνονται με ειδικά ιαπωνικά δίχτυα "Mist-nests", ή με άλλες
παγίδες, και αφού μετρηθούν όλα τα στοιχεία τους (βάρος, ράμφος, φτερούγα,
ουρά κ.ά.) δακτυλιώνονται και αφήνονται ελεύθερα. Τα δακτυλίδια είναι
φτιαγμένα από αλουμίνιο και οι διαστάσεις ποικίλλουν ανάλογα με το είδος.
Επάνω στο κάθε δακτυλίδι υπάρχει ένας αριθμός και τα αρχικά του οργανισμού
που διενεργεί τη δακτυλίωση.
Χάρη σ'αυτή τη μέθοδο μάθαμε πολλά μυστικά για τη συμπεριφορά των πουλιών:
ανακαλύφθηκαν οι διαδρομές, η ηλικία, ο χώρος αναπαραγωγής και οι κίνδυνοι
που τα απειλούν.
Η δακτυλίωση μας πληροφορεί κυρίως για δύο περιόδους της ζωής ενός πουλιού:
εκείνη κατά την οποία δακτυλιώνεται και εκείνη που ξαναπιάνεται. Η συγκέντρωση
αυτών των πληροφοριών μας δίνει στοιχεία χρήσιμα στη βιολογία, την ηθολογία
και την οικολογία, που έχουν μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον.
Σήμερα η δακτυλίωση των πουλιών είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη ως μια πολύ
σημαντική μέθοδος που την εφαρμόζουν σε πολλές χώρες.
Με τη δακτυλίωση:

Γνωρίσαμε τους διαδρόμους αποδημίας των αποδημητικών πουλιών
και τις πιο σημαντικές περιοχές ανάπαυσης και διατροφής.

Ανακαλύψαμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τις περιοχές αναπαραγωγής και εκείνες
που ξεχειμωνιάζουν.

Μάθαμε τη διάρκεια των ταξιδιών και τις επιπτώσεις των κλιματολογικών συνθηκών σ' αυτά.

Ανακαλύφθηκε ποιά είδη είναι επιμέρους αποδημητικά.

Μελετήθηκε ο ρόλος τους στην αποίκιση νέων περιοχών.

Μάθαμε τη (μέση) διάρκεια ζωής των διαφόρων ειδών, την ηλικία που
ένα πουλί (ένα συγκεκριμένο είδος) είναι σε περίοδο αναπαραγωγής και
αν παραμένει ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία.

Πληροφορηθήκαμε τις βασικές αιτίες θανάτου των διαφόρων ειδών.

Μάθαμε τη δυναμική των πληθυσμών τους (common species): την
ετήσια αριθμητική εναλλαγή, το επί τοις εκατό ποσοστό (%) των νεαρών σε
έναν πληθυσμό από εποχή σε εποχή και από χρόνο σε χρόνο.